The Tragedy of Hamlet, Prince of Denmark

چند وقت پیش یکی از آشنایان دور از من پرسید:«راستی رشته‌ی تحصیلی‌ات چیست؟» من هم در جواب گفتم: «ادبیات انگلیسی.» پس از قدری سکوت گفت: «یعنی زبان انگلیسی می‌خوانی؟» و من طبق معمول در وصف رشته‌ی ادبیات انگلیسی توضیحاتی به ایشان دادم. پاسخ فامیل دور این بود: «آهان، فهمیدم، یعنی هملت شکسپیر و امثالهم می‌خوانید!»

لبخند زدم و سرم را به‌نشانه‌ی "بله، درسته!" تکان دادم. برایم جالب بود که شکسپیر و اثری چون هملت اینقدر پرآوازه هستند که حتی فردی هم که چنین فاصله‌ای با ادبیات دارد، آنها را می‌شناسد‌.

گاهی می‌شنوم که دانشجویان ادبیات، آثار معروف را "ازمُدافتاده" می‌دانند و ترجیحشان این است که به آثار کمترشناخته‌شده بپردازند. راستش را بخواهید من هم نسبت به آثاری که در حاشیه مانده‌اند، کنجکاوم. اما این کنجکاوی چیزی از ارزش آثار بنام کم نمی‌کند. می‌شود آثار معروف را بازخوانی کرد و به جنبه‌هایی از آنها پرداخت که تابه‌الان مسکوت مانده. مثلاً اگر هملت را هنوز نخوانده‌اید، بد نیست این چاپ قدیمی را تهیه کنید و هم از هملت‌خوانی لذت ببرید و هم از ورق زدن کاغذهای قدیمی و استشمام عطرشان.