The Mayor of Casterbridge

مردی در جوانی و در عالم مستی و تحت فشار شدید فقر، همسرش سوزان و دخترش الیزابت-جین را به قیمت خیلی ناچیز به یک دریانورد می‌فروشد. مرد که مایکل هنچارد نام دارد، وقتی سرعقل می‌آید، از کرده‌ی خود پشیمان می‌شود و با خودش عهد می‌بندد که تا بیست و یک سال دیگر مشروب ننوشد. سال‌ها از پسِ هم می‌گذرند و هنچارد به سِمَت شهردار کاستربریج منسوب می‌شود. همسر و فرزند جناب شهردار هم به دلایلی تصمیم می‌گیرند که به دنبال مایکل بگردند و بالاخره پیدایش می‌کنند. شهردار کاستربریج تلاش می‌کند تا گناهی را که در حق سوزان و الیزابت-جین کرده، جبران کند، اما زندگی پیچیده‌تر، بی‌رحم‌تر و ویرانگرتر از آن است که هنچارد را از عذاب وجدان برهاند.

توماس هاردی می‌تواند ماهرانه تقدیر را به تصویر بکشد، از آن مانعی ترسناک و مغلوب‌نشدنی بسازد و سقوط تراژیک انسان‌ها را در جدال با سرنوشت رقم بزند. رمانی را که در تصویر مشاهده می‌کنید، «شهردار کاستربریج»، از یک مغازه‌ واقع در خیابان دهنادی شیراز خریدم. مغازه بسیار کوچک، شلوغ و به‌هم‌ریخته بود و این رمان هم زیر خروارها کتاب قرار داشت. فروشنده کتابی را برداشت و همان خروار کتاب‌ فروریخت و باعث شد من بلافاصله شهردار کاستربریج را ببینم، انگار تقدیر این بود که من آن روز این رمان را بخرم. شاید حق با هاردی باشد، شاید تمام دنیا براساس معادلاتی می‌چرخد که خارج از دایره‌ی دخالت ماست. یعنی سرنوشت شهردار کاستربریج زین پس با زندگی چه کسی گره خورده است؟